گزارش کارآموزی آموزش و پرورش کودکان عقب مانده ذهنی در مقطع ابتدائی
گزارش کارآموزی آموزش و پرورش کودکان عقب مانده ذهنی در مقطع ابتدائی
گزارش کارآموزی علوم تربیتی آموزش و پرورش کودکان عقب مانده ذهنی در مقطع ابتدائی در 97 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc
فهرست
فصل اول
مقدمه
تاریخچه کودکان ع.ذ
تعلیم و تربیت چیست؟
مراحل هدف های آموزشی
طبقه بندی هد فهای تربیتی در حیطه یادگیری
سطوح یادگیری در حیطه شناختی
سطوح یادگیری در حیطه عاطفی
سطوح یادگیری در حیطة روانی – حرکتی
تعریف آموزش
تعریف یادگیری
مقایسه آموزشی و یادگیری
فصل دوم:مشخصات محل کارورزی
مشخصات محل کارورزی و مدرسه
مشخصات دانش آموزان
برنامه هفتگی کلاس
مشخصات کلاس
سطح تحصیلات معلمان و کارکنان مدرسه
فصل سوم: درس علوم
مشاهدة تدریس درس علوم
فعالیتهای مربوط به ارائه درس
جدول طرح درس علوم
گزارش تدریس علوم
جدول طرح درس علوم
سؤالات امتحان
فصل چها رم درس فارسی
مشاهده تدریس درس فارسی
فعالیتهای مربوط به ارائه درس
جدول طرح درس فارسی
گزارش تدریس فارسی
جدول طرح درس
سؤالات امتحانی و نتایج آن
فصل پنجم: درس ریاضی
مشاهده تدریس درس ریاضی
جدول طرح درس ریاضی
فعالیتهای مربوط به ارائه درس
گزارش تدریس ریاضی
جدول طرح درس ریاضی
سؤالات امتحان ریاضی و تحلیل آنها
نتیجه گیری
مقدمه
در مورد کودکان استثنایی باید گفت که به طور کلی دستگاه عصبی کودک به درجه رشد و کمال بزرگسالان نرسیده و چون رشد ادامه دارد و به عبارت در حال تغییر و تحول است لذا رفتار نیز به همان منوال در تحول و تغییر خواهد بود. در کودکان استثنایی واکنشها ویژگی های خاص دارند، چون کودک رشد فکری کامل ندارد لذا نمی تواند بر رفتارهای خود مانند بزرگسالان کنترل داشته باشد یا اگر عمل خلافی از او سر زند احساس گناه و تقصیر کند.
این کودکان در مقابل فشارهای زندگی واکنشهای نسبتاً سریع و شدید نشان می دهند و به همان سرعت هم وقتی نشانه های زندگی از بین رفت بهبود می یابند. از آنجا که وابسته و متکی به دیگران هستند و در واقع از نظر شخصیتی نارس و نابالغند لذا در مقابل فشار و ناراحتی تنها کاری که خواهند کرد اختلالات رفتاری است که وسیلة بیان کودک است.
اگر کودک سن کمتری داشته باشد در ارتباط با دیگران بیشتر در زحمت بوده و حتی وقتی قادر به تکلم است چون دایره اطلاع بر لغات محدود است و اصولاً قادر به درک و بیان مفاهیم کلی نیست و در بیان احساسات خود دچار مشکل است لذا اختلالات رفتاری و روانی شدیدتری از خود نشان می دهد.
زبان کودک را نه دیگران می فهمند و نه پزشک معالج. کودک نمی تواند از احساسات خود مانند ترس و اضطراب، احساس محرومیت و شکست صحبت کند ولی می تواند آنها را به زبان علائم جسمانی مانند بیقراری، امتناع از رفتن به مدرسه بهانه گیری و نظایر آن بیان کند.
پس پررفتار غیر عادی کودک یا علائم جسمانی را به خصوص اگر علت بخصوص نداشته باشد باید به عنوان واکنش نسبت به شرایطی که در اطراف اوست در نظر گرفت.
کودک باید از مراحل مختلف رشد عبور کند، توقف یا عدم رشد کافی و به اصطلاح تثبیت که در کودک خیلی شایع است موجب اختلال به درجات مختلف می شود و کودک در مقابله با مرحله بعدی رشد دچار مشکل می شود، که بررسی و کشف اختلالات رفتاری کودکان و تغییر علائم روانی آنان یکی از مشکلات مهم روان شناسی و روان پزشکی کودک است.
لغت استثنایی اصولاً یک اصطلاح آموزشی است و مربیان آموزش و پرورش و مشاوران راهنمایی در زمرة اولین کسانی هستند که به محدودیتهای یادگیری، عاطفی، شخصیتی، اجتماعی و مشکلات این افراد پی می برند و باید نسبت به رفع آنها با روشهای موجود و همچنین پیشگیری از اقدامات آتی اقدام نمایند.
در اینکه تمام کودکان افراد استثنایی هستند شکی نیست. هیچ کودکی عیناً شبیه کودک دیگر نیست و هر کودکی خصوصیات منحصر به فرد خود را دارد، اگرچه این وضع تنها در کودکان صدق نمی کند ولی عده ای از کودکان به اندازه ای با کودکان دیگر فرق دارند که باید توجه مخصوص به آنها مبذول داشت. این انحراف به طور کلی در تمام خصوصیات جسمانی، عاطفی، عقلانی و اجتماعی آنها دیده می شود که باعث اشکال و مانعی بزرگ در سازگاری آنها با محیط اجتماع می گردد و به همین منظور به این دسته از افراد اجتماع استثنایی می گویند.
به طور کلی این کودکان را از 3 نظر مورد مطالعه قرار می دهند:
1) آنهایی که از بدو تولد به علت ناراحتی های ارثی واختلالات مادرزادی بیماری مشخصی دارند مانند سندرم دان، هیدروسفالی، میکروسفالی و ...
2) کسانی که از ابتدا با وسایل تشخیص می توان به بیماری آنها پی برد مانند:
دررفتگی مادرزادی لگن، اختلالات متابولیکی و اختلالات غدد مترشحه داخلی (هیپوتیروئیدیسم)
3) افرادی که نقص عضو و بیماری آنها در طول رشد کودک مشخص می شود مانند: فلج مغزی، عقب ماندگی ذهنی، اختلالات شنوایی، بینایی و وجود ضایعات و آسیبهای مغزی مختصر که باعث اختلال در عملکرد مغز مانند اختلال Minimal brain dysfunction در خواندن، نوشتن، حافظه و سازگاری و ... کودک می شود.
نکتة مهم این که پیروزی و موفقیت بیمار فقط به میزان معلولیت بستگی ندارد بلکه میزان تواناییهای بیمار در به حرکت در آوردن اعضای سالم برای جبران قسمتهای ناتوان، میزان فعالیت و پشتکار، محیط خانواده و کاردانی مربیان نیز در این امر دخالت دارند.
نتیجه گیری
باید به این نکته توجه داشته باشیم که هر یک از کارهای: زمان بندی و استفاده از وسایل کمک آموزشی و فعالیتهای قبل از شروع درس که باعث ایجاد انگیزه می شود و توجه و تمرکز بچه ها را بالا می برد و تشخیص رفتارهای ورودی و آماده سازی و فعالیتهای تکمیلی که در طرح درس روزانه هم از آنها استفاده شده است در بهبود کیفیت تدریس در جهت رسیدن به اهداف آموزشی ما را یاری می کند و چارچوب کاری مناسبی را در اختیار آموزگار قرار می دهد و از پراکنده گویی و انحراف جهت کلی آموزش که همان رسیدن به هدفهای کلی است جلوگیری می کند و روشهایی که هر یک از آموزگاران و کارورزان باید به آنها استفاده کنند تا به نتیجة مطلوبی در امر آموزش دست یابند را مشخص می کند.
کارورز با توجه به راهنمایی های آموزگاران و اساتید در امر آموزش در این تحقیق که مربوط به تدریس سه درس فارسی، علوم و ریاضی است از روشهایی مانند روش نمایشی – توضیحی، مشاهده ای مشارکتی و گروهی و انفرادی و اکتشافی به همراه مواد و وسایل کمک آموزشی استفاده کرده است که باعث می شود یادگیری به صورت عمیق تری صورت گیرد چرا که دانش آموز خود در امر یادگیری و دقت او را بالا می برد و از یادگیری طوطی وار جلوگیری می کند و این کار گروهی آنها را تشویق به شرکت در حل مسائل می کند.
و با توجه به اینکه این دانش آموزان عقب مانده ذهنی هستند و IQ آنها نسبت به بچه های عادی پایین تر است. کار آموزش سخت تر با دقت بیشتری صورت گیرد. و برای جلوگیری از خستگی و نیز ایجاد انگیزه برای ادامة کار باید از تشویق و دادن جایزه استفاده کرد.
همچنین آموزش انفرادی و پرسش و پاسخ نیز در امر آموزش کمک فراوانی می کند چرا که اگر دانش آموز دارای مشکلی در یکی از مباحث درسی خود باشد آن را شناسایی کرده و به منع آن اقدام می کنیم و از طریق تکرار و تمرین از فراموشی زودهنگام مطالب جلوگیری می کنیم.
نتایج ارزیابی و محاسبات آماری که با استفاده از امتحانات کتبی و شفاهی بدست آمده میزان اعتبار و ثمربخشی هر یک از روشها را برای آموزگار روشن کرده و اگر ایرادی در یکی از قسمتهای تدریس و یا روشهای استفاده شده در امر تدریس وجود داشته باشد، مشخص می کند تا آموزگار هر چه سریعتر در جهت رفع آن اقدام کند و در جهت بهبود کیفیت تدریس بکوشد.
با توجه به این مطالب ما به این نتیجه می رسیم که هر یک از همکاران در امر آموزش اگر به درستی مشکلات بچه ها را به وسیله آزمون و پیشینة آنها شناسایی کنند و با نیازهای ویژة آنها آشنا شوند و نیز ارزشهای مختلف آموزشی به ویژه مواد و وسایل کمک آموزشی استفاده کنند و طرح مناسبی با توجه به اهداف کلی برای آموزش و تدریس خود داشته باشند و از همه مهمتر برخورد مناسبی با دانش آموز داشته و او را ادراک کنند تا بتوانند در او انگیزه ای برای درس خواندن ایجاد کنند که یکی از شروط اصلی است می توانند به اهداف آموزش دست پیدا کرده و آموزش خوبی را ارائه دهند و کودکان سالمی را به جامعه تحویل دهند.
